روستای ازغد

روستای ازغد

وجه تسمیه ازغد

مردمان ازغد به آن زقی می گویند. نام این روستا در گذشته به صورت ازقد نوشته می شد و مخفف “از قدیم” به معنی باقی مانده از گذشته و قدیم بوده است.

آب و هوا و بافت روستا

از آنجاییکه روستای ازغد در دامنه رشته کوه های بینالود واقع شده است دارای آب و هوای کوهستانی و جاذبه های طبیعی فراوانی می باشد. همچنین وجود آب فراوان در این روستا باعث شده که باغ های سرسبز و مناظر بسیار زیبایی داشته باشد بافت پلکانی زیبا و معماری این روستا بخشی از جاذبه های گردشگری آن محسوب می شوند.تمامی خانه های این روستا از مصالح طبیعی و بومی ساخته شده اند و کوچه پس کوچه های آن سنگفرش می باشد.

گونه های درختی و گیاهان دارویی ازغد

از مهم ترین گونه های درختی و درختچه ای خود روی موجود در روستای ازغد می توان به گونه هایی چون زالزالک، زرشک، سیاه تنگرس، آلبالوی وحشی، فندق، سرون و جو دانه اشاره کرد.روستای ازغد از نظر گیاهان داروئی نیز غنی است و گیاهانی چون پونه، کاکوتی، بابونه، گل گاوزبان،چای کوهی و زیره سیاه در آن یافت می شود

گونه های جانوری

پستانداران: بز کوهی، قوچ، پلنگ، گرگ، کفتار، گراز، خوک، روباه، شغال، خرگوش، موش کوهی و جوجه تیغی

خزندگان: خارپشت، مارمولک، مارجعفری، مار افعی، مار کبری و بزغاله مار

پرندگان: عقاب، شاهین، جغد، کلاغ، قوش، سبزه قبا، هدهد، کبک، انواع بلبل، چکاوک و سار